Grensverkeer per trein zorgt altijd voor afwisseling. Op de grensbaanvakken werden de kosten tussen de maatschappijen netjes verdeeld. Zo leverde de DB materieel voor Groningen-Leer en Maastricht-Aken en leverde de NS het personeel. Beide lijnen waren van regionaal belang en kenden relatief weinig vervoer. Op de lijn Groningen-Leer(-Bremen) zette de DB (2x per dag) getrokken treinen in met een zware loc van de serie 216. Normaal gesproken bestond de trein uit 3 rijtuigen, die het beperkte passagiersaanbod gemakkelijk aankonden. Op zondag reed de trein helemaal door tot Helmsted, aan de grens met Oost-Duitsland. Deze trein bestond altijd uit 5 of 6 rijtuigen. Blijkbaar was het op het Duitse deel van het traject dan een stuk drukker want ook op zondag passeerde normaal gesproken slechts een handjevol mensen de grens. De locomotieven van de 216 serie waren nog voorzien van stoomverwarming. Vanuit de olie gestookte ketel werd stoom door de verwarmingsleidingen van de rijtuigen geblazen. Bij koud weer gaf dit het nodige spektakel omdat er in de leidingen wel eens een lekje zat, zeker bij de aansluitingen tussen de rijtuigen.
Van een geheel andere aard was de verbinding Maastricht-Aken. Op deze lijn werd de dienst onderhouden met accu motorrijtuigen van de serie 515. Deze lichte en eenvoudige rijtuigen zoefde geruisloos door het Zuid-Limburgse heuvellandschap. Er werd op deze dienst een 2 uursdienst gereden, waarbij de treinen tussen Simpelveld en Maastricht als "Sneltrein"reden. Zeker in de zomermaanden was het vervoersaanbod behoorlijk. Tot aan de opheffing van de lijn is de klassieke beveiliging in gebruik gebleven.
Relatief druk verkeer was er tussen Arnhem en Emmerich. Hier reden in een onregelmatige uurdienst de buurlandtreinen Amsterdam-Ruhrgebied. Heel druk was het niet in deze treinen. Een kort sleepje van 3 rijtuigen was heel normaal.
Deze (korte) trein reed dan ook nog eens als binnenlandse intercity van Arnhem nar Amsterdam!! Daarnaast reden er nog een paar D en TEE treinen richting het zuiden van Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Italie. Heel lang was zomers de gecombineerde Holland-Wien/Italie Riviera Express.
Op de terugweg was het Italiaanse deel van deze trein nog wel eens vertraagd en kwamen de rijtuigen van dit deel van de trein met een buurlandtrein naar Nederland. Bijzonder was de route van de Austria Express. Om de passagiers aantallen op het grensbaanvak tussen Nijmegen en Kleef wat op te krikken reed deze vanaf Arnhem via Nijmegen en Kleef naar Duitsland. Een complexe route omdat daarvoor in Arnhem van rijrichting gewisseld moest worden. Om in ieder geval wat tijd de besparen reed de Duitse dieselloc de trein tot en vanaf Arnhem.
Tussen Maastricht en Luik werd een uurdienst gereden door Nederlandse DE2 stellen.
Op de route door het Maasdal reden deze treinen door een echte tunnel, een unicum voor Nederlandse treinstellen. Daarnaast reed er vanuit Maastricht ook een D-trein richting Luxemburg en Zwitserland met doorgaande rijtuigen naar Italië, kortom een trein met een bonte samenstelling. In de zomermaanden reed deze trein door tot Amsterdam. Ook reed er tijdens de zomer een Intercity Zandvoort-Maastricht op zaterdag door naar Luxemburg, als Ardenne Express.
Grensverkeer per trein zorgt altijd voor afwisseling. Op de grensbaanvakken werden de kosten tussen de maatschappijen netjes verdeeld. Zo leverde de DB materieel voor Groningen-Leer en Maastricht-Aken en leverde de NS het personeel. Beide lijnen waren van regionaal belang en kenden relatief weinig vervoer. Op de lijn Groningen-Leer(-Bremen) zette de DB (2x per dag) getrokken treinen in met een zware loc van de serie 216. Normaal gesproken bestond de trein uit 3 rijtuigen, die het beperkte passagiersaanbod gemakkelijk aankonden. Op zondag reed de trein helemaal door tot Helmsted, aan de grens met Oost-Duitsland. Deze trein bestond altijd uit 5 of 6 rijtuigen. Blijkbaar was het op het Duitse deel van het traject dan een stuk drukker want ook op zondag passeerde normaal gesproken slechts een handjevol mensen de grens. De locomotieven van de 216 serie waren nog voorzien van stoomverwarming. Vanuit de olie gestookte ketel werd stoom door de verwarmingsleidingen van de rijtuigen geblazen. Bij koud weer gaf dit het nodige spektakel omdat er in de leidingen wel eens een lekje zat, zeker bij de aansluitingen tussen de rijtuigen.
Van een geheel andere aard was de verbinding Maastricht-Aken. Op deze lijn werd de dienst onderhouden met accu motorrijtuigen van de serie 515. Deze lichte en eenvoudige rijtuigen zoefde geruisloos door het Zuid-Limburgse heuvellandschap. Er werd op deze dienst een 2 uursdienst gereden, waarbij de treinen tussen Simpelveld en Maastricht als "Sneltrein"reden. Zeker in de zomermaanden was het vervoersaanbod behoorlijk. Tot aan de opheffing van de lijn is de klassieke beveiliging in gebruik gebleven.
Relatief druk verkeer was er tussen Arnhem en Emmerich. Hier reden in een onregelmatige uurdienst de buurlandtreinen Amsterdam-Ruhrgebied. Heel druk was het niet in deze treinen. Een kort sleepje van 3 rijtuigen was heel normaal. 
Deze (korte) trein reed dan ook nog eens als binnenlandse intercity van Arnhem nar Amsterdam!! Daarnaast reden er nog een paar D en TEE treinen richting het zuiden van Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Italie. Heel lang was zomers de gecombineerde Holland-Wien/Italie Riviera Express. 
Op de terugweg was het Italiaanse deel van deze trein nog wel eens vertraagd en kwamen de rijtuigen van dit deel van de trein met een buurlandtrein naar Nederland. Bijzonder was de route van de Austria Express. Om de passagiers aantallen op het grensbaanvak tussen Nijmegen en Kleef wat op te krikken reed deze vanaf Arnhem via Nijmegen en Kleef naar Duitsland. Een complexe route omdat daarvoor in Arnhem van rijrichting gewisseld moest worden. Om in ieder geval wat tijd de besparen reed de Duitse dieselloc de trein tot en vanaf Arnhem.
Tussen Maastricht en Luik werd een uurdienst gereden door Nederlandse DE2 stellen. 
Op de route door het Maasdal reden deze treinen door een echte tunnel, een unicum voor Nederlandse treinstellen. Daarnaast reed er vanuit Maastricht ook een D-trein richting Luxemburg en Zwitserland met doorgaande rijtuigen naar Italië, kortom een trein met een bonte samenstelling. In de zomermaanden reed deze trein door tot Amsterdam. Ook reed er tijdens de zomer een Intercity Zandvoort-Maastricht op zaterdag door naar Luxemburg, als Ardenne Express.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten