Na de flop met de doorgaande trein van Maastricht naar Brussel die als gevolg van vertragingen en andere storingen vaak uitviel of te laat was is rust op het baanvak Maastricht-Luik weer teruggekeerd. Er rijdt weer ieder uur een stoptrein die ook weer gewoon kan stoppen op het meest zuidelijke station van Nederland, Eijsden. De trein naar Brussel kon daar niet stoppen omdat de perrons tekort waren....
Op de lijn worden de zogenaamde klassieke treinstellen ingezet, een treintype waarvan er tussen 1939 en 1979 zo'n 500 zijn geleverd aan de NMBS. Qua uiterlijk is er aan het ontwerp van deze stellen niet heel veel veranderd. Ook technisch waren de wijziging beperkt zodat alle subseries onderling koppelbaar waren. De treinen kennen nog de traditionele 2+3 indeling in de 2e klas.
Bijzonder waren de 6 treinstellen die in 1970 aan luchtvaartmaatschappij SABENA werden geleverd. Deze treinen reden tussen Brussel en Luchthaven Zaventem. Que indeling weken ze af van de reguliere treinstellen, met een grote bagageafdeling, een grote 1e klas afdeling en ook in de tweede klas een 2+2 indeling in coachopstelling. In de jaren 70 moet dit ongetwijfeld het toppunt van luxe zijn geweest. Anno 2012 maakt een en ander een zeer aftandse indruk. Ook is de capaciteit door de grote bagageafdeling en de enorme beenruimte in de 2e klas zeer beperkt. Met zo'n treinstel mocht ik de rit tussen Maastricht en Luik maken. Vanuit Luik werd de reis vervolgd naar Aken. Ook de Interregio trein van Luik naar Aken wordt met dergelijk materiaal gereden. Alleen de oudste treinstellen van voor 1970 mogen in Duitsland. De nieuwere treinstellen met choppers zijn daar niet toegelaten. De totale rit naar Aken duurt 53 minuten en voert via een schitterende route door de Ardenne. Aangekomen in Aken zijn deze treinstellen een opvallende verschijning
